Met zijn penseel zet de kunstenaar een symbool neer dat voor iedereen iets anders betekent, maar dezelfde functie heeft: de fantasie te prikkelen. Zo creëren verhalen een droom-wereld die er voor eenieder anders uit ziet en anders voelt. Door taal te gebruiken om beelden en gevoelens te beschrijven gun je iedere lezer zijn eigen droom. Dat is wat verhalen voor
mij al van jongs af aan zijn: voeding voor dromen. Dromen die het leven zin geven. En wat kan de zin van het leven anders zijn, dan je leven zin te geven?
Labels
Laatste berichten
Ode aan de RUST!
Gedichten - donderdag 1 november 2012
En dan komt ineens die dag
als de winter
neerdaalt, de deadlines
aan de horizon verschijnen
en de weeknummers de vijftig naderen,
de abstractie van je prestaties
dwars gaat zitten.
De dag waarop je besluit
het is nu of nooit
dit jaar.
De dag waarop
je lichaam het begeeft.
Er zijn niet genoeg
pillen op de wereld
en er is geen dokter
die je er aan wil helpen.
Je zult er aan moeten geloven;
RUST!
Liggend op de bank
starend naar het witte plafond
denk ik aan
hoe ik niet moet denken.
Filmpje dan maar.
Geluid te hard.
Nog een kop thee
dan moet ik weer naar de wc.
Eten heeft geen zin
ik doe er toch niks mee.
Ik wil lezen
maar de woorden zwemmen
weg. Laptop aan
batterij leeg
hij ook al.
De zoektocht naar
een stopcontact
vormt al een te grote barrière.
Ik kan alleen maar liggen
luisteren
naar de gonzende
stilte
Heerlijk,
RUST!
