Rat in een kooitje

donderdag 10 juli 2014

“Despite all my rage, I am still just a rat in a cage”, zingen de Smashing Pumpkins door mijn witte Apple oordopjes. Een herinnering. Want ik ben flink gekalmeerd. Ik heb ontdekt hoe je het deurtje van de kooi met beleid open kan maken, ik heb mijn neus naar buiten gestoken en even aan de vrijheid geroken. Ruikt lekker hoor. Maar zoals het gaat met geuren; je went er zo snel aan. Zonder tralies ga je je vervelen. Alles is mogelijk, in theorie, maar in de praktijk zit je toch gewoon op de bank illegaal gedownloade films te kijken met een zak chips ernaast die je eigenlijk niet in één keer leeg had willen eten en een lege fles wijn op de grond, want van chips eten krijg je dorst en als je naar de koelkast moet lopen, dan moet je de film de hele tijd op pauze zetten. Of je moet je nek in de meest vreemde bochten wringen om vanuit de hoek van de kamer toch nog net het tv-scherm te kunnen zien, en dan kan je je voet de hoek om steken om die in het handvat van de koelkast te steken, zodat je die, als je een beetje geluk hebt, met flinke kracht open kan trekken, want je staat toch op je sokken op het gladde parket, maar als dat dan allemaal al lukt, dan zul je net zien dat je de verkeerde fles wijn pakt, heb je morgen weer hoofdpijn. Of je schenkt de wijn naast het glas in plaats van er in. Of je hebt per ongeluk een fles knoflooksaus te pakken, of erger nog; curry. Of de fles dondert, al dan niet gevolgd door de gehele koel- vriescombinatie, op de tegelvloer aan stukken. Alles is mogelijk. Maar je mist hoe dan ook meestal toch net het spannendste moment van de film.

Dus ja, ik ben weer terug het kooitje in gekropen, heb me genesteld in het zaagsel dat de geur van mijn afvalstoffen neutraliseert, eet drie keer per dag een afgemeten hoeveelheid gezonde-keuze korrels uit mijn etensbak en drink minstens twee keer m’n fles water leeg en tussendoor ren ik in mijn looprad nergens naartoe. Maar ik weet nu hoe de deur van mijn kooitje opengaat, en af en toe steek ik nog eens mijn neus naar buiten, en dat ruikt me toch lekker.